Wydawca treści
Ochrona lasu
Ochrona lasu, fot. Wojciech Komczynski
Ochrona lasu, fot. Wojciech Komczynski
Szkodnictwo leśne, fot. Mariusz Grondys
Znajomość procesów zachodzących w przyrodzie i kontrolowanie środowiska leśnego umożliwiają leśnikom wczesną diagnozę zagrożeń, które mogą negatywnie wpłynąć na stan lasu. Każdego roku podejmują oni działania, których celem jest zachowanie trwałości lasu i zwiększenie jego naturalnej odporności na czynniki szkodotwórcze.
Zagrożenia dzieli się na trzy grupy:
- biotyczne – wywołane przez nadmiernie rozwiniętą populację szkodliwych owadów, grzyby patogeniczne i spowodowane przez ssaki roślinożerne;
- abiotyczne – ekstremalne zjawiska atmosferyczne (np. silne wiatry, śnieg, ulewne deszcze, wysokie i niskie temperatury);
- antropogeniczne – wywołane przez człowieka (np. pożary, zanieczyszczenia przemysłowe, zaśmiecanie lasu).
Ochrona lasu wymaga profilaktyki. To główna zasada. Składa się na nią zestaw działań, które mają zwiększyć zdolności obronne lasu w stosunku do szkodników i czynników chorobotwórczych. Wzorcem postępowania jest dążenie do utrzymywania i odtwarzania ekosystemów leśnych zbliżonych do lasów naturalnych. Tylko układ ekologiczny najbardziej zbliżony do naturalnego może zapewnić trwałość lasom i utrzymać ich optymalną produkcyjność.
Ze względu na uwarunkowania siedliskowe, lasy wokół Sulechowa są bardzo mocno narażone na szkody wyrządzane przez owady. Najczęściej występujące szkodniki to: barczatka sosnówka, brudnica mniszka, boreczniki. Cały obszar nadleśnictwa jest systematycznie monitorowany przez leśników, którzy kontrolują stan owadzich populacji. Bardzo ważnymi sprzymierzeńcami leśnika w walce z nadmiernym rozmnożeniem się szkodliwych owadów są ptaki. Budki lęgowe oraz dokarmianie w trudne zimy mają poprawić warunki ich bytowania. Jednak gdy dochodzi do masowego występowania szkodników (gradacja), konieczne są lotnicze zabiegi ratownicze.
Duże szkody powodowane są też przez zwierzynę leśną: jelenie, sarny, łosie, dziki. Aby chronić przed nimi las uprawy są grodzone, smarowane repelentami, zabezpieczane plastikowymi tubami, a cenne gatunki drzew palikowane. Sadzonki sosny w młodnikach zabezpieczanie są plastikowymi osłonkami. Podczas srogich zim - aby ograniczyć zniszczenia w uprawach leśnych i rolniczych - leśnicy prowadzą akcję dokarmiania zwierzyny leśnej. Również zimą, podczas pielęgnacji młodników i drzewostanów, pozostawia się zwierzynie ścięte gałązki.
Najbardziej wyniszczającym wydarzeniem w lesie jest pożar. Stan zagrożenia pożarowego jest przede wszystkim wynikiem działalności człowieka, jego nieostrożnym obchodzeniem się z ogniem w lesie i na gruntach sąsiadujących z lasami. Z uwagi na charakter drzewostanów na większości obszarów nadleśnictwa występuje duże zagrożenie pożarowe. Aby szybko wykrywać i likwidować pożary, podczas zagrożenia w nadleśnictwie ustawicznie dyżurują leśnicy, a cały jego obszar obserwowany jest z dostrzegalni przeciwpożarowych.
Szkodnictwo leśne
Powszechnym rodzajem szkodnictwa leśnego, które występuje na terenie nadleśnictwa jest.:
- bezprawny wjazd pojazdem mechanicznym do lasu,
- wywóz nieczystości do lasu,
- palenie ognisk w miejscach niedozwolonych,
- wandalizm,
- kradzieże drewna (sprzyja im duże zaludnienie, zagęszczona urbanizacja wiejska oraz łatwość dostępu do kompleksów leśnych poprzez dużą sieć dróg leśnych),
- inne.
Zgodnie z ustawą o lasach, zwalczanie szkodnictwa leśnego, ochrona mienia nadleśnictwa i działania prewencyjne należą do Straży Leśnej. Ma ona uprawnienia do nakładania mandatów karnych oraz udziela pouczeń. Mandaty są w wysokości 50 zł - 500 zł. Szczególnie dotkliwie karany jest wywóz nieczystości do lasu.
Straż Leśna ściśle współpracuje z innymi służbami tj. strażą miejską, strażą pożarną, policją, Strażą Leśną z sąsiednich nadleśnictw, strażą graniczną, prokuraturą.
